โทรศัพท์ติดต่อ DMC : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 545 / 555

การวิจัยเชิงคณะกรรมาธิการ: กรณีศึกษา "ถ้ามีจัับกับปัจจุบันสูตร?" 5 รูปแบบการวิจัยเชิงคณะกรรมาธิการ ในการศึกษาวิจัยทั้งสายวิทยาศาสตร์และศิลปศาสตร์นั้น เมื่อแบ่งตามประโยชน์ของการวิจัยแล้ว สามารถแบ่งออก

การวิจัยเชิงคณะกรรมาธิการในพระพุทธศาสนาแบ่งเป็น 2 รูปแบบใหญ่ คือ การวิจัยพื้นฐานที่มุ่งหาความรู้ใหม่ และการวิจัยประยุกต์ที่มุ่งใช้ความรู้ในการแก้ปัญหา นอกจากนี้ยังมีการศึกษาวิจัยเชิงคัมภีร์ซึ่งอาศัยแห

แนวโน้มส่วนใหญ่ของมุมเป็นการวิจัยภาคสนาม โดยมุ่งเน้นไปที่การวิจัยเชิงสังคมวิทยา แต่ผลงานการศึกษาวิจัยเชิงค้ำก็มีค่อนข้างน้อย และส่วนใหญ่มักอาศัยหลักฐานจากคัมภีร์รับสเป็นหลักเท่านั้น มีน้อยมากที่จะใช้ห

บทความนี้นำเสนอการวิจัยในด้านสังคมวิทยาและเชิงค้ำ โดยอธิบายเกี่ยวกับการแบ่งประเภทการวิจัยข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับพระไตรปิฎกและอรรถกถา จากนั้นยังได้กล่าวถึงยุคต่างๆ ของคัมภีร์ในพุทธศาสนา โดยใช้ข้อมูลการว

การศึกษาเทียบเคียงกับของนิยายอื่นซึ่งทอดมาถึงปัจจุบันอีก 5 ฉบับ10 การศึกษาเปรียบเทียบคัมภีร์ในฉบับพระไตรปิฎกนี้ เนื้อหาที่มีกล่าวถึงในคัมภีร์พระไตรปิฎกต่างนิยายกันมีความเป็นไปได้สูงที่ผ่านมาเกิดขึ้นก่

การศึกษาเปรียบเทียบคัมภีร์ในฉบับพระไตรปิฎกและนิยายโบราณเผยให้เห็นถึงความเป็นไปได้ที่เกิดขึ้นก่อนการแตกนิกาย ข้อมูลจากคัมภีร์บัลและฉบับแปลภาษาจีนโบราณสามารถช่วยยืนยันหลักคำสอนของพระพุทธศาสนาในยุคเก่าแก

ธรรมาภา ววาสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 1 ปี 2559 เหมือนกัน จึงอาจกล่าวได้ว่าเป็นฉบับที่แปลมาจากพระสูตรต้นปิฏกของฝ่ายเถรวาท 21 5. "ทับมद्धกับปฐมสูตร" ฉบับแปลภาษาบาลีเดด Chos-kyi-khor-lohi mdo (

ในฉบับที่ 1 ปี 2559 ของธรรมาภา ววาสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ได้กล่าวถึงการแปลพระสูตรต้นปิฏกของฝ่ายเถรวาท รวมถึงการเปรียบเทียบเนื้อหาของพระวินัยปิฏกที่มีอยู่ในคัมภีร์ต่าง ๆ ทั้งภาษาบาลีและภาษาจีน มีการ

สงฆตนิกาย SN.56.11 Tathagatena vutta 1 ฉบับแปลภาษาเทียนบด Chos-kyi-kkhor-lo rab-tu bskor-bahi mdo มหาวรรค Mahāvastu ขฺทกานัญาปฏิสังขิมวรรณา Patij 2.7 Dhammacakka-kathā กลุ่มที่ 2 คัมภีร์นิย

บทความนี้นำเสนอคัมภีร์และกลุ่มเนื้อหาที่สำคัญในพระพุทธศาสนา โดยจำแนกออกเป็นกลุ่มต่างๆ เช่น คัมภีร์นิยายพิศาลและคัมภีร์อภิธรรม เป็นต้น เนื้อหาผ่านการแปลภาษาอย่างละเอียด รวมถึงการแปลโดยอาจารย์ชื่อดัง เพ

Idām dukkhami ariyasaccan ti me bhikkhave pubbe ananus- sutesu dhammesu cakkhum udapādi ñānam udapādi paṇṇā udapādi- di vijjā udapādi āloko udapādi. Tāṃ kho padiṃ dham dukkhami ariyasaccaṃ pariṇneyyan

ข้อความนี้พูดถึงอริยสัจสี่ในพระพุทธศาสนา โดยเน้นที่ความทุกข์และการเข้าใจที่มาของทุกข์ การดับทุกข์ และวิธีการที่จะเข้าถึงการดับทุกข์ ผ่านการพัฒนาสติปัญญาและการปฏิบัติทางจิตใจ. ข้อความนี้มีความสำคัญในฐา

ilor. Here's the extracted text from the image: --- 請已知已作證出.....復次苦道跡聽已已已修哉。所未曾聞法。當正思惟。時生眼明日覺。(T2: 103c14-104a2)28 สมยชิ้นพระผูมพระภาคเจ้าตสสกับกิณฑปุงวจคีย์ว่า จักฌ ญาณ วิชชา โพธิ เกิดขึ้นแล้วในย

這段文字講述了佛教教義中的四聖諦，特別強調在未曾聽聞的僧侶教誨中，如何獲得正確的見解與智慧。透過正思惟，人們不僅能理解苦的根源，還能知道如何斷除苦和實現內心的平靜。四聖諦的深入學習有助於修行者在精神上獲得解脫，了解每一種聖諦的意義與實踐方式，是通向智慧的重要途徑。所有的學習都應圍繞著如何在生活中實現這些原則，特別是在面對困難與挑戰的時候，這些見解尤為重要。佛教強調的這些智慧可以提升修行者對自我及他

AKVy Sphuṭārthā Abhidharmakośavyākhyā. 1971. edited by U. Wogihara. Tokyo: Sankibo Press. (first printed. 1932-1936. Tokyo: Publishing Association of Abhidharmakośavyākhyā) LV Lalita Vistara: L

This text provides a comprehensive list of key Buddhist scriptures and their published editions, highlighting important works such as the Abhidharmakośavyākhyā, Lalita Vistara, Mahāvastu, and the Vina

Vinayapitaka vol.IV. 2001. edited by Hermann Oldenberg. Oxford: PTS. (first printed. 1882) Vinayapitaka vol.V. 2006. edited by Hermann Oldenberg. Oxford: PTS. (first printed. 1883) อ้างอิงอื่น ๆ PT

Vinayapitaka editions include volumes IV and V, edited by Hermann Oldenberg, published by the Pali Text Society with first prints in 1882 and 1883 respectively. Other important references include Nori

MAYEDA, Sengaku (前田専學). 2001 "Agonkyō 阿含経 (คัมภีร์พระสูตฺฉบับปฐม)" Button-kaidai-jiten 仏典解題事典 (สารานุกรมอธิบายคัมภีร์พระพุทธศาสนา): 60-62. Tokyo: Shunjusha. (first printed. 1966) MIYAMOTO, Shōson (宮本

เอกสารนี้รวบรวมผลงานและการศึกษาเกี่ยวกับคัมภีร์พระพุทธศาสนา โดยประกอบไปด้วยข้อมูลจากผู้เขียนที่สำคัญ เช่น MAYEDA, Sengaku, MIYAMOTO, Shōson, Mizuno, Kōgen และ Mori, Shōji ซึ่งได้มีการศึกษาหลักการและวั

Abstract: When Were the Rules in the Pāṭimokkha Established? by THANAVUDDHO BHIKKHU Many modern scholars in both the East and West share the view that most of the content in the Vinayapitaka, t

This article by THANAVUDDHO BHIKKHU discusses the establishment of monastic rules in the Pāṭimokkha, challenging the view that these rules were developed post-Buddha. Through comparative studies of va

ตลอดจนพื้นที่คณะสงฆ์แห่งนี้ก็มีบริเวณกว้างขวาง โดย Mayeda (1964) 38 ได้ทำการรวบรวมสถานที่พระพุทธเจ้าทรงปริทัศน์และทรงแสดงธรรมที่มีบันทึกไว้ในพระไตรปิฎก แล้วระบุว่าแผนที่อินเดีย พวกดินแดนที่พระพุทธองค์

บทความนี้สำรวจบริเวณคณะสงฆ์ที่กว้างขวาง โดยอ้างอิงถึงการศึกษาของ Mayeda (1964) ที่รวบรวมสถานที่ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมซึ่งมีบันทึกในพระไตรปิฎก พร้อมแสดงความแตกต่างขนาดระหว่างมัธยมประเทศในพระพุทธศาสน

แนวคิดเรื่องอันตราภาพหลังความตายในคัมภีร์อภิมรรคของแต่ละนิกายน (1) The Notion of Antarābhava in Abhidhamma Traditions (1) เรียกหลากหลาย รวมได้ 4 ชื่อด้วยกัน คือ antarābhava (อันตราภา) gandhabba (คันธ

บทความนี้สำรวจแนวคิดเรื่องอันตราภาพในคัมภีร์อภิมรรค โดยมีการเรียกชื่อที่แตกต่างกันเช่น อันตราภา คันธัพพะ สัมเภสี และมนโมทยะ การศึกษาเหล่านี้ช่วยในการทำความเข้าใจถึงความสำคัญและบทบาทของความไม่มีตัวตนใน

124 ธรรมาภาว วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมวาระที่ 13) ปี 2564 (3) อภิธรรมยายนุสาระ41 又聖教説有中有故, 諸契經言: “有有七種. 即五趣有,業有,中有.”41 อีกประกาศหนึ่ง คำสอนอัน เป็นประเสริฐกล่าวว่ามีอัน

บทความนี้มีการกล่าวถึงคำสอนที่สำคัญในพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับ 'อันตราพ' หรือช่วงเวลาระหว่างมรณภาพจนถึงการเกิดใหม่ โดยสามารถแบ่งออกเป็น 7 ประเภท หรือ 5 ภพ และการอธิบายความหมายของคำว่า 'antara' และ 'bhava'

ธรรมวาท วรรณะ วิธวรวิจารณ์พระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวมที่ 13) ปี 2564 ตามที่พบใน T13 เลยในทางกลับกัน DA10 และ DN10 ทั้ง 2 พระสูตร บันทึกตรงกันว่า “ธรรม 7 ประการ ที่ควรกำหนดรู้” คือ “วิญ

บทความนี้สำรวจธรรม 7 ประการที่ควรกำหนดรู้ในพระพุทธศาสนา ตามพระสูตร T13, DA10 และ DN10 โดยเน้นที่วิญญาณฐิต 7 หรือ ภพ 7 ประการ ได้แก่ ภพนรก, ดิรัจฉาน, เปรต, มนุษย์, เทวาภพ, กรรมนพ, และ อันตราภพ นอกจากนี

ธรรมะวาร วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวมที่ 13) ปี 2564 132 สังขารปรินิพพาน เป็นชื่ของบุคคลที่ 3 สังขารปรินิพพาน เป็นชื่อลของบุคคลที่ 4 อุชงค์โสด เป็นชื่อของบุคคลที่ 5

ในวารสารฉบับนี้นำเสนอเรื่องราวของสังขารปรินิพพาน ซึ่งเป็นชื่อของบุคคลที่มีสำคัญในพระพุทธศาสนา นอกจากนี้ยังพูดถึงอนาคามีทั้ง 5 พวก ที่จะช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจธรรมะในเชิงลึก และเสริมสร้างความรู้ในด้านอภิธ

[7] หากไม่ได้เข้าส่งขอปรินิพพาน ก็ได้เข้าสู่อุทธังคโสดา-ปรินิพพาน (2) สุตสูตร (SN46.3) evam bhāvitesu kho bhikkhave sattasu sambhojihangesu evam bahulaktesu satta phala sattā nӑṃsāṃsā paṭikan kha. ka

บทความนี้กล่าวถึงแนวทางการเข้าสู่ปรินิพพานและอุทธังคโสดาที่อ้างอิงจากสุตสูตร สนทนาเกี่ยวกับสภาพของอริยสัจในชีวิตมนุษย์ และการบรรลุผลทางธรรม พุทธศาสนาเสนอความสำคัญของการดำเนินชีวิตตามธรรมะเพื่อเข้าสู่ก

แนวคิดเรื่องอัตตรภาพหลังความตายในคัมภีร์อธิรรมของแต่ละนิกาย (1) The Notion of Antarabhava in Abhidhamma Traditions (1) ตามพระสูตรที่แสดงด้านบน พระอนาคามิมเป็นแบ่งออกเป็น 5 ประเภท คือ 1) อันตราปริมิพา

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับอัตตรภาพและการแบ่งประเภทของพระอนาคามิในคัมภีร์อธิธรรม โดยมีการวิเคราะห์ความแตกต่างในวรรณกรรมแต่ละนิกาย และความซับซ้อนในการตีความความหมายของพระอนาคามิ ซึ่งมีการแบ่งประเภทเป

"วัตถุ 5 ประการที่เป็นธรรม" ของพระมาหาเวทาว่าให้คนคงเกิดการแตกแยก เป็นต้น เกี่ยวกับประเด็นเหล่านี้ ผู้เขียนได้มีโอกาสนำเสนอบทความไปแล้วในหนังสือรวมบทความวิชาการเนื่องในวาระครบรอบ 70 ปี ของ ดร. อะไรก็จ

บทความนี้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับวัตถุ 5 ประการที่เป็นธรรมในพระพุทธศาสนา รวมถึงประวัติความแตกนิกายที่เกิดขึ้นในช่วงหลังพุทธปรินิพานและหลักฐานจากคัมภีร์ต่างๆ เช่น สมยกโกทจปรจบจัทร ซึ่งนำเสนอรายละเอียดเก

(เชิงอรรถ ต่อจากหน้าที่แล้ว) (เชิงอรรถ ต่อจากหน้าที่แล้ว) หากกล่าวโดยสรุปในเบื้องต้น เราสามารถเข้าใจการตีความของทั้งสองฝ่ายในอาสวกา โดยเข้าใจคำนของฝ่ายเหตุจากคำตอบในคัมภีร์ทธาวัถถ์อธิบายความในประเด็

บทความนี้สำรวจการตีความและการวิเคราะห์ในคัมภีร์ทธาวัถถ์ โดยเน้นที่ความแตกต่างของความคิดเห็นระหว่างฝ่ายเหตุและสภาวะ การศึกษาเฉพาะในคัมภีร์นี้ช่วยให้เข้าใจความละเอียดอ่อนของเนื้อหาและบริบทในอาสวกา ในด้า